دانلود مقاله علمی پژوهشی

من قصد دارم یک کتاب عصبانی دیگر بنویسم. یعنی کتابی که با عصبانیت انگیزه دارد. خشم واقعی. من قبلاً دو کتاب عصبانی نوشتم ، و آنها احتمالاً بهترین من هستند. من می خواهم در مورد نوشتن عصبانی به شما بگویم ، زیرا من به خواندن توصیه های نوشتن که می گوید بورس تحصیلی باید گنگ باشد. می دانید ، نوشتن آکادمیک باید همیشه عینی ، آرام ، با رفتار مناسب باشد. درست؟ خب نه. اصلا. من اول از همه باید بگویم كه نوشتن كتاب خشمگین به این معنی نیست كه باید تمام استانداردهای علمی را از پنجره بیرون بریزم. این بدان معنا نیست که من فقط به دنبال شواهدی هستم که دیدگاه من را تأیید کند. این بدان معنا نیست که من بدون توجه و توجه به روشهایی که استدلال من به صورت منطقی روی صحنه است می نویسم. این بدان معنا نیست که من فقط درگیر جدال پر از صفرا می شوم. نه اصلاً نوشتن از موضع عصبانیت به این معنی است که من نه تنها می خواهم بلکه به آن احتیاج دارم - که یک قضیه را خیلی اقناع آمیز مطرح کنم. من باید روی زمین جامد بایستم. بورسیه تحصیلی من ، در هر صورت ، وقتی درمورد موضوع خشمگین سازی می نویسم بهتر از زمانی است که کمتر اهمیت می دهم. دلیلش این است که وقتی از عصبانیت می نویسم ، سخت تر کار می کنم تا بتوانم قانع کننده ترین شواهدی باشم که بتوانم پیدا کنم. من مصمم هستم که با همه اعتراضات احتمالی برخورد کنم من می خواهم کاملاً مطمئن باشم که تمام ادبیات مربوطه را که مربوط به آن هستند ، پوشش داده ام. من می خواهم این را که پرونده من قطع شود ، واقعاً دشوار کنم. نوشتن از موضع عصبانیت همچنین بدان معنی است که تولید واقعی متن از اهمیت اساسی برخوردار است. من می خواهم نوشتاری تولید کنم که خواننده را علاقمند کند. من می خواهم از استعاره هایی استفاده کنم که به خوبی در دسترس هستند. من می خواهم از توضیحات و نقل قول ها به حدی استفاده کنم که خواننده سر خود را گره بزند و بگوید "بله همین طور است." من می خواهم بنویسم تا نادیده گرفتن استدلال مطرح شده نزدیک به غیرممکن باشد. این همه بدان معنی است که من خواندن ، خواندن و خواندن و سپس تجدید نظر ، تجدید نظر و تجدید نظر خواهم کرد تا زمانی که اطمینان داشته باشم که متن و پرونده من به همان اندازه قوی است که احتمالاً آنها را بسازم. 10643897063_d00c0454c4_k من می خواهم این را به شما بگویم زیرا ما دانشگاهیان همیشه در مورد تعهدات و درگیری های عاطفی که پایه و اساس تحقیق و نوشتن ما را بر عهده نمی گیرد پاک نیستیم. ما معتقدیم که بورس تحصیلی فقط با کنجکاوی انتزاعی ، با یک نوع عجیب و غریب از زندگی جدا می شود. فکر نمی کنم همیشه اینگونه باشد. من می توانم به بسیاری از مباحث اشاره کنم که من کاملاً مطمئن هستم که برخی از احساسات محقق درگیر هستند. به عنوان مثال ، تحقیق در مورد هر چیزی در رابطه با سلامتی و بهزیستی ، به عنوان مثال محیط زیست یا عدالت اجتماعی ممکن است توسط احساسات قدرتمندی مانند عصبانیت ، ترس ، غم و اندوه هدایت شود یا تحریک شود. من مطمئن هستم که می توانید تعداد بیشتری به این لیست اضافه کنید. به نظر من نوشتن از عصبانیت مشکلی ندارد ، تا زمانی که بتوانیم استانداردهای سختگیرانه بورس تحصیلی را حفظ کنیم. در واقع ، سخت گیری و استانداردها دوستان خوب ما هستند. همانطور که پیر بوردیو و میشل فوکو استدلال می کردند ، سنت های علمی شواهد و عقل اساس تخصص ما هستند. و این تخصص است که به ما امکان می دهد تا مداخلات قدرتمند و مبتنی بر قدرت را انجام دهیم و در مورد چیزهایی که مهم هستند اظهار نظر کنیم. و در واقع ، محکومیت ، استدلالهای علمی محکم و لفاظی های کاملاً رعایت شده برای مقابله با انواع مخالفت ها و بلاغت های سیاسی که ممکن است در صورت عمومی شدن کار خشمگین ما ممکن باشد ، ضروری است. می بینید که کتابهای عصبانی وارد سرزمین هایی می شوند که بحث های داغ ، سیاست های سهام زیاد و موضع گیری شرکت ها در آن وجود دارد. در چنین شرایطی ، ما باید تحقیق و نوشتن داشته باشیم که جایگاهی محکم برای ایستادن / صحبت کردن در اختیار ما قرار دهد. من قطعاً امیدوارم که این کتاب عصبانی بعدی خوب باشد. من امیدوارم که در برابر مخالفانی که تحریک می کنند ایستادگی کند. در ضمن من حتی قبل از اینکه موش را بکشم ، مطالعه و تحقیق بیشتری خواهم کرد.